ปัญหาลายเซ็นที่ซับซ้อน

ปัจจุบัน Ethereum ประมวลผลประมาณ 28,000 ลายเซ็นต่อสล็อต - ซึ่งจะพุ่งถึง 1.79 ล้านหลัง SSF จากประสบการณ์วิเคราะห์โครงสร้างบล็อกเชนกว่า 10 ปี ผู้เขียนยืนยันว่าการประเมินของ Vitalik ถูกต้อง เรากำลังจ่ายค่าใช้จ่ายทางเทคนิคมหาศาลเพื่อภาพลักษณ์การกระจายศูนย์ ความซับซ้อนนี้ส่งผลไปทุกอย่างตั้งแต่การปรับปรุง BLS จนถึงปัญหาความต้านทานควอนตัม

ความเป็นจริงอันโหดร้าย: การสนับสนุนValidatorนับล้านต้องการการเสียสละ แม้แต่ Python ก็อาจไม่เห็นด้วย (จำคำว่า “There should be one obvious way to do it” ได้ไหม?) แต่ข้อกำหนดขั้นต่ำ 32 ETH ในปัจจุบันยังกีดกันบุคคลทั่วไป ขณะเดียวกันก็สร้างความเปราะบางให้ระบบ

3 เส้นทางสู่ 8,192

1. ด่านสุดท้ายของ DVT

เพิ่ม Stake ขั้นต่ำเป็น 4,096 ETH (≈10 ล้านดอลลาร์ในราคาปัจจุบัน) บังคับให้ผู้ถือ Stake ขนาดเล็กเข้าร่วมพูล Validator แบบกระจายศูนย์ ข้อดี? นักพัฒนาระบบจะหายเครียด ข้อเสีย? เรากำลังเปลี่ยน Proof-of-Stake ให้กลายเป็น Proof-of-Pool

2. Staking แบบสองระดับ

สร้าง Validator น้ำหนักมาก (4,096 ETH+) สำหรับความแน่นอน และน้ำหนักเบา (ไม่มีขั้นต่ำ) สำหรับการรับรอง ผลการวิเคราะห์แสดงว่าวิธีนี้สามารถรักษาความปลอดภัยไว้ได้ ในขณะที่เปิดโอกาสให้มีการ Stake ขนาดเล็ก - แม้จะสร้างความขัดแย้งระหว่างชนชั้นในกลไกฉันทามติของเรา

3. การหมุนเวียนความรับผิดชอบ

ตัวเลือกที่ผู้เขียนชอบเป็นการส่วนตัว - เลือก Validator ที่ใช้งานอยู่จำนวน4,096 รายต่อสล็อต โดยถ่วงน้ำหนัก ETH ให้สมดุล คณิตศาสตร์ที่น่าสนใจคือหาก Validator ที่ใหญ่ที่สุดถือ262,144ETH(≈655ล้านดอลลาร์) เราจะได้ค่าโจมตี≈900KETH ในขณะที่อนุญาตให้Stakeขั้นต่ำ1ETH ได้ เหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีด้วยหลักฐานการเข้ารหัส